Główny Inspektorat Sanitarny ostrzega przed jedną z najniebezpieczniejszych chorób przenoszonych ze zwierząt na ludzi, jaką jest bąblowica. Można się ją zarazić m.in. poprzez zjedzenie nieumytych leśnych owoców.
Bąblowicę wywołują larwy tasiemca Echinococcus granulosus lub Echinococcus multilocularis. Jaja pasożyta znajdują się w kale zakażonych psów czy lisów.
Chorobą człowiek może się zarazić przez:
– bliski kontakt z zarażonymi zwierzętami,
– spożycie zakażonej jajami tasiemca żywności lub wody,
– przeniesienie jaj pasożyta do ust przez brudne ręce.
Droga zakażenia jasno wskazuje na główne metody uchronienia się przed chorobą. To przede wszystkim przestrzeganie zasad higieny, mycie lub gotowanie warzyw i owoców (ze szczególnym uwzględnieniem owoców leśnych). Ponadto istotne jest regularne odrobaczanie zwierząt domowych preparatami zwalczającymi tasiemce, a także ochrona domostw przed dostępem ze strony lisów. Zresztą samo określenie bąblowicy mianem choroby „niemytych jagód”, jasno mówi na temat jednego z głównych źródeł zarażenia. Profilaktyka jest istotna tym bardziej, że bąblowiec należy do bardzo odpornych pasożytów – jaja tasiemca wykazują odporność na warunki środowiskowe, a także na działanie niskich temperatur.
Torbiele mogą się w ludzkim organizmie rozwijać przez wiele lat. Objawy choroby związane są z lokalizacją cysty, mogą ulokować się one w każdym organie lub tkance. Najczęściej jednak atakują wątrobę i płuca. Kiedy torbiel (osiągając kilkanaście centymetrów) rośnie, naciska na narządy i powoduje bóle oraz zmiany przypominające nowotwór. W zależności od zainfekowanego organu może wywołać różne dolegliwości. Pasożyty w wątrobie mogą dać objawy żółtaczki, w płucach spowodować duszności i krwioplucie, w nerkach skutkować krwiomoczem, a w mózgu bólami głowy i zaburzeniami psychoneurologicznymi. Bardzo niebezpieczne są larwy rozwijające się w ośrodkowym układzie nerwowym i gałce ocznej, gdzie wskutek ucisku może wywołać poważne uszkodzenie narządu. Nieleczona bąblowica może nawet prowadzić do śmieci.
Cysty możliwe są do wykrycia poprzez USG jamy brzusznej, rezonansu magnetycznego, tomografii komputerowej czy zwykłego prześwietlenia. Leczenie polega na chirurgicznym usunięciu torbieli i długoletnim zastosowaniu odpowiednich leków.