Nosił go Żołnierz Niezłomny Stefan Bembiński.
Urodził się 24 VII 1917 w Łagowie k. Opatowa, ukończył Państwowe Seminarium Nauczycielskie w Kielcach oraz Szkołę Podchorążych Piechoty w Pułtusku.
W 1939 roku bronił Warszawy jako dowódca plutonu, następnie kompanii. Po kapitulacji zbiegł z niewoli niemieckiej w czasie transportu. Od kwietnia 1940 w konspiracji (ps. „Harnaś”), komendant placówki Związku Walki Zbrojnej, następnie Armii Krajowej, Błotnica. Od toku 1943 zastępca szefa Kedywu Inspektoratu Radom AK i dowódca oddziału partyzanckiego tej formacji. Po zakończeniu II wojny światowej kierował poakowskim zgrupowaniem działającym na terenie powiatów radomskiego i kozienickiego.
5 VIII 1945 uczestnik akcji rozbicia więzienia w Kielcach, 9 IX tegoż roku dowódca akcji rozbicia więzienia w Radomiu. 17 dni później aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa, po ciężkim śledztwie skazany wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Warszawie na karę śmierci, złagodzoną na mocy aktu łaski do 10 lat, następnie do 6 lat więzienia. Osadzony w Rawiczu oraz Wronkach.
Po odbyciu całego wyroku przez cztery lata pracował dorywczo jako robotnik rolny, a w 1956 założył własne gospodarstwo ogrodnicze. Rok później wybrany prezesem Zarządu Miejskiego Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Radomiu, lecz po kilku miesiącach zmuszony do rezygnacji z tego stanowiska jako: „były dowódca tzw. reakcyjnego podziemia”.
Jesienią roku 1980 Bembiński współorganizował Koło Kombatantów, skupiające w swych szeregach żołnierzy: AK, WiN, ROAK, NZW, NOW i NSZ. Został jego pierwszym przewodniczącym. W stanie wojennym wycofał się z działalności publicznej. Był wtedy rozpracowywany przez Służbę Bezpieczeństwa.
W roku 1989 aktywizował radomskie środowisko dawnych żołnierzy antykomunistycznej konspiracji. Został senatorem z listy Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”. Piastował również funkcję prezesa radomskiego koła Światowego Związku Żołnierzy AK. Napisał wspomnienia pt .”’Te pokolenia z bohaterstwa znane”. Odznaczony m.in.: Krzyżem AK, Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari, Krzyżem Walecznych. Zmarł 1 I 1998 w Radomiu.
(TO-RT)
Źródło: internet