Trele tego pospolitego ptaka zwiastują tę porę roku. Dlatego zagościł w przeboju Skaldów rozpoczynającym się słowami: „Wiosna! Skowronek śpiewa nam”.
Koncertuje od świtu do zmierzchu. Zwykle w locie. Jedynie podczas wichury popisuje się wokalnie siedząc ukryty w zieleni. Spłoszony frunie z głośnym śpiewem w górę, intensywnie przy tym machając skrzydłami (wykonując 10 do 12 uderzeń na sekundę!). Populacja skowronka zwyczajnego w Polsce liczy ponad 10 milinów par, co czyni go najliczniejszym ptakiem lęgowym. Dominuje zwłaszcza na obszarach nizinnych.
Dorasta do 15-19 cm długości ciała, waga osobnika oscyluje pomiędzy 25 a 40 gramami, zaś rozpiętość skrzydeł wynosi 28-33 cm. Sylwetka szczupła. Obie płci ubarwione jednakowo. Nie różnią się zbytnio; samice są trochę mniejsze. Na głowie krótki, ledwo widoczny czubek utworzony z piór na wierzchu głowy. Zaznacza się wyraźniej w trakcie stroszenia piór. Upierzenie szaroziemiste z intensywnym, śniado-brązowym, kreskowaniem, jaśniejszym od spodu, stanowiącym doskonałą barwę maskującą. Skrzydła trójkątne, mają jasne końcówki. W locie wyraźnie widoczna biel skrajnych sterówek. Dobrze widać je z niewielkiej odległości w trakcie podrywania się ptaka do lotu. Nogi jasnoróżowe z charakterystycznym długim, prawie prostym pazurem tylnego palca, który ułatwia poruszanie się po ziemi. Dziób dość krótki, a ogon długi. Jest fenomenem, bo jako jedyny ptak śpiewa zarówno na wdechu jak i wydechu!
W okresie lęgowym zachowuje wyjątkową ostrożność. Żeby zmylić potencjalnych wrogów, ląduje w innym miejscu niż znajduje się jego gniazdo, a następnie pieszo z pokarmem w dziobie wędruje do swego domu. Samo gniazdo to niewielka konstrukcja, a raczej dołek wyścielony źdźbłami traw, umieszczony pośród gęstej roślinności. Można w nim znaleźć od 3 do 5 jaj o bladoszarym kolorze skorupy, gęsto pokrytej brązowymi plamkami.
Wysiadywanie ich trwa około dwóch tygodni. Następnie po 8-11 dniach pisklęta wychodzą z gniazda będąc jeszcze nielotami. Lęgi rozpoczynają się pod koniec marca lub na początku kwietnia. W czasie, gdy samica wysiaduje jaja, samiec nadal śpiewa, wabiąc do siebie inne wybranki, gdyż należy do poligamistów.
(TO-RT)
Źródła: A. Kruszewicz „Ptaki polskie”, J. Sokołowski „Ptaki ziem polskich”