Powiat radomski: 32 metry głębokości

Czy prace konserwatorsko-archeologiczne przy średniowiecznej studni zamkowej w Iłży będą kontynuowane?

Odkryto ją podczas badań wykopaliskowych prowadzonych na górnym zamku w Iłży w 2009 roku przez zespół pod kierunkiem dr Zbigniewa Lechowicza. Odkopano wówczas studnię do głębokości ok. 1,10 metra. W ubiegłym roku zespół pod kierunkiem Mieczysława Bieni eksplorował ją do poziomu 11. metrów. Prace prowadzono były z inicjatywy i ze środków finansowych Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.

Studnia została wymurowana w średniowieczu z bloczków lokalnego kamienia wapiennego, układanych na zaprawę wapienną, do której bardzo często dodawano gruzu kamiennego i ceglanego. Sporadycznie w konstrukcji pojawiają się bloczki granitu, innego materiału kamiennego oraz fragmenty cegieł. Powstałe przez wieki braki w konstrukcji zostały po odkryciu uzupełnione fragmentami kamieni wapiennych i częściowo zrekonstruowane, a szczeliny pomiędzy kamieniami ściśle wypełnione zaprawą wymieszaną z drobnymi fragmentami kamieni, głównie piaskowca.

Ubiegłoroczne prace badawcze polegały na eksploracji historycznego zasypiska. Warstwy takie jak: gruz ceglano-kamienny, miał ceglany, zaprawę wapienną i inne pochodzące z rozbiórki zamku w 1 połowie XIX wieku usuwano ze studni.  Urobek wyciągano na powierzchnię mechanicznie, tutaj był ponownie przesiewany i segregowany. Pozyskiwano z niego większe fragmenty cegieł, kamieni wapiennych – fragmentów rozebranych murów zamkowych oraz większe elementy detali architektonicznych, wykonanych głównie z piaskowca a pochodzących przede wszystkim z obramowania drzwi i okien. Elementy te składowano na terenie dziedzińca, natomiast miał i drobny gruz transportowano taczkami pod basztę, skąd następnie wywieziono poza teren zamku. Materiał zabytkowy zebrany podczas wykopalisk został umyty, zakonserwowany, opisany, a następnie zdeponowany w Muzeum Regionalnym w Iłży.

Studnię zamkową udało się wyeksplorować do poziomu 20 metra. Jej konstrukcja zachowała się w bardzo dobrym stanie. Dlatego też wskazane byłoby kontynuowanie prac badawczo-konserwatorskich do osiągnięcia dna pierwotnego, które powinno się znajdować na głębokości około 32 metrów.

(TO-RT)

Źródło: ilza.pl